Μεσοδόντια μείωση της αδαμαντίνης (stripping): ενδείξεις και επιδράσεις στην επιφάνεια της αδαμαντίνης.

Η μεσοδόντια μείωση της αδαμαντίνης (stripping) εφαρμόζεται από παλιά για να διευκολύνει θεραπευτικές σχήματα χωρίς εξαγωγές σε περιπτώσεις με ήπιο έως μέτριο συνωστισμό των προσθίων δοντιών. Πολλές μέθοδοι (διά χειρός, μηχανικές και με χημικά μέσα) έχουν χρησιμοποιηθεί για αφαίρεση της αδαμαντίνης ώστε να είναι ελεγχόμενη και να προκαλεί ελάχιστες αλλοιώσεις στο αδαμαντινικό υπόστρωμα. Στόχος είναι να ελαχιστοποιηθεί η αδρότητα των ομόρων επιφανειών έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ανεπιθύμητων επιδράσεων στους σκληρούς και μαλακούς ιστούς. Παρόλο που δεν έχει τεκμηριωθεί σοβαρός κίνδυνος μεγάλου βαθμού απασβεστίωσης και αυξημένη πιθανότητα τερηδονικών βλαβών, εγείρονται αρκετές ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές ιατρογενείς συνέπειες της τεχνικής αυτής. Η ανασκόπηση αυτή συνοψίζει τη διαθέσιμη βιβλιογραφική τεκμηρίωση όσον αφορά στις ενδείξεις, μεθόδους και απαραίτητες προφυλάξεις. Ακόμη, γίνεται ανασκόπηση της μεθοδολογίας που ακολουθείται σε μελέτες οι οποίες διερευνούν την εμφάνιση της αδαμαντινικής επιφάνειας μετά την αφαίρεση της αδαμαντίνης. Περιορισμένος αριθμός ερευνητικών εργασιών συμφωνούν στο ότι δεν υφίσταται κίνδυνος τερηδονισμού που να συσχετίζεται αποκλειστικά με τη μεσοδόντια αφαίρεση αδαμαντίνης, παρόλο που δεν υπάρχουν επί του παρόντος μακροχρόνια δεδομένα στο θέμα αυτό.

Διεύθυνση για ανάτυπα: Δρ. Θεόδωρος Ηλιάδης, Αγνώστων Ηρώων 57, 14231 Νέα Ιωνία